(تنكح المرأة لأربع، لمالها و لحسبها و جمالها و لدينها فاظفر بذات الدين تربت يداك). (Муттафақун алайҳи. Саҳеҳ Бухори /4802/, ва саҳеҳ Муслим /3708).
Яъне: зан барои чаҳор чиз никоҳ карда мешавад назди мардум: барои молаш, ва барои насабаш, ва барои зебогиаш, ва барои дӣнаш, пас ихтиёр кун занро барои динаш...). Расулуллоҳ саллаллоҳу алайҳи ва саллам дар ин ҳадис баён мекунанд ҳоли мардумро, ки онҳо занро барои яке аз ҳамин чаҳор чиз интихоб мекунанд, пас беҳтарини он ҳамонест, ки занро барои хотири динаш шуда интихоб мекунад. Барои ҳамин гуфтанд, ки диндор-ро интихоб кун, ва ба ин чиз тарғиб кунонданд.
Ва дар дигар ҳадис мегӯянд- саллаллоҳу алайҳи ва саллам-
(الدنيا متاع و خير متاع الدنيا المرأة الصالحة). (Саҳеҳ Муслим/1467).
Яъне: Дунё ҳамчун матоъе мебошад, ва беҳтарин матоъи он зани солиҳа мебошад.
Аз ин ҳадисҳо маълум мегардад, ки мард бояд занро барои хотири дину ахлоқаш шуда интихоб кунад, зер...ЕщёИхтиёр кардани ҳамсари солиҳа.
Расулуллоҳ саллаллоҳу алайҳи ва саллам мегӯянд:
(تنكح المرأة لأربع، لمالها و لحسبها و جمالها و لدينها فاظفر بذات الدين تربت يداك). (Муттафақун алайҳи. Саҳеҳ Бухори /4802/, ва саҳеҳ Муслим /3708).
Яъне: зан барои чаҳор чиз никоҳ карда мешавад назди мардум: барои молаш, ва барои насабаш, ва барои зебогиаш, ва барои дӣнаш, пас ихтиёр кун занро барои динаш...). Расулуллоҳ саллаллоҳу алайҳи ва саллам дар ин ҳадис баён мекунанд ҳоли мардумро, ки онҳо занро барои яке аз ҳамин чаҳор чиз интихоб мекунанд, пас беҳтарини он ҳамонест, ки занро барои хотири динаш шуда интихоб мекунад. Барои ҳамин гуфтанд, ки диндор-ро интихоб кун, ва ба ин чиз тарғиб кунонданд.
Ва дар дигар ҳадис мегӯянд- саллаллоҳу алайҳи ва саллам-
(الدنيا متاع و خير متاع الدنيا المرأة الصالحة). (Саҳеҳ Муслим/1467).
Яъне: Дунё ҳамчун матоъе мебошад, ва беҳтарин матоъи он зани солиҳа мебошад.
Аз ин ҳадисҳо маълум мегардад, ки мард бояд занро барои хотири дину ахлоқаш шуда интихоб кунад, зеро, ки мақсад аз ин оиладоршави он аст, ки инсон як наслу оилаи хубе барпо кунад, пас бояд фикр кунад, ки саршавии ин оиларо бояд чи тавр барпо кунад. Аз ҳаққи фарзанд дар гардани падар ҳамин аст, ки бояд барои фарзандонаш модари хубро интихоб кунад, чуноне, ки яке аз солиҳон ба фарзандонаш мегӯяд:
Эй фарзандонам: ман барои шумо неки кардам пеш аз он, ки ба дунё оед, гуфтанд: чи тавр?, гуфт: барои шумо модари неку солиҳаро интихоб кардам. Барои ҳамин мо бояд дар тамоми корҳои ҳаёти худ суннати ҷаноби расулуллоҳ саллаллоҳу алайҳи ва саллам-ро амали татбиқ кунем то, ки саъодатманд шавем дар дунёву охират.
Аллоҳ таъоло барои ҳар яки мо аҳлу байти поку покдоману ботақво насиб кунад, то, ки барои мо фарзандони солиҳ тарбия кунанд. Омин. و الحمد لله رب العالمين.
Комментарии 24
Ибни Начих (раз) ривоят мекунад Паёмбар с.а.м. фармуданд: Мухточ. Ва факир касе аст ки зан надорад. Асхоб арз карданд ки ё расулаллох Агар чи сохиби дорои молу сарватам бошад?
Паёмбар с.а.м фармуданд: оре Агар чи молу сарвати зиёде хам дошта бошад.
Мефармоянд :
Чахор чиз аст, яке аз онхо дар хар хона бошад , хароб шаваду руи баракат набинанд:
1 хиёнат
2 дузди
3 шароб
4 зино.
Гумони нек намудан ибодати нек аст.
Бандагони Худоро бо Худо дуст бигардонед, то Худо шуморо дуст дорад.
Расулуллоҳ саллаллоҳу алайҳи ва саллам мегӯянд:
(تنكح المرأة لأربع، لمالها و لحسبها و جمالها و لدينها فاظفر بذات الدين تربت يداك).
(Муттафақун алайҳи. Саҳеҳ Бухори /4802/, ва саҳеҳ Муслим /3708).
Яъне: зан барои чаҳор чиз никоҳ карда мешавад назди мардум:
барои молаш, ва барои насабаш, ва барои зебогиаш, ва барои дӣнаш, пас ихтиёр кун занро барои динаш...).
Расулуллоҳ саллаллоҳу алайҳи ва саллам дар ин ҳадис баён мекунанд ҳоли мардумро, ки онҳо занро барои яке аз ҳамин чаҳор чиз интихоб мекунанд, пас беҳтарини он ҳамонест, ки занро барои хотири динаш шуда интихоб мекунад.
Барои ҳамин гуфтанд, ки диндор-ро интихоб кун, ва ба ин чиз тарғиб кунонданд.
Ва дар дигар ҳадис мегӯянд- саллаллоҳу алайҳи ва саллам-
(الدنيا متاع و خير متاع الدنيا المرأة الصالحة).
(Саҳеҳ Муслим/1467).
Яъне: Дунё ҳамчун матоъе мебошад, ва беҳтарин матоъи он зани солиҳа мебошад.
Аз ин ҳадисҳо маълум мегардад, ки мард бояд занро барои хотири дину ахлоқаш шуда интихоб кунад, зер...ЕщёИхтиёр кардани ҳамсари солиҳа.
Расулуллоҳ саллаллоҳу алайҳи ва саллам мегӯянд:
(تنكح المرأة لأربع، لمالها و لحسبها و جمالها و لدينها فاظفر بذات الدين تربت يداك).
(Муттафақун алайҳи. Саҳеҳ Бухори /4802/, ва саҳеҳ Муслим /3708).
Яъне: зан барои чаҳор чиз никоҳ карда мешавад назди мардум:
барои молаш, ва барои насабаш, ва барои зебогиаш, ва барои дӣнаш, пас ихтиёр кун занро барои динаш...).
Расулуллоҳ саллаллоҳу алайҳи ва саллам дар ин ҳадис баён мекунанд ҳоли мардумро, ки онҳо занро барои яке аз ҳамин чаҳор чиз интихоб мекунанд, пас беҳтарини он ҳамонест, ки занро барои хотири динаш шуда интихоб мекунад.
Барои ҳамин гуфтанд, ки диндор-ро интихоб кун, ва ба ин чиз тарғиб кунонданд.
Ва дар дигар ҳадис мегӯянд- саллаллоҳу алайҳи ва саллам-
(الدنيا متاع و خير متاع الدنيا المرأة الصالحة).
(Саҳеҳ Муслим/1467).
Яъне: Дунё ҳамчун матоъе мебошад, ва беҳтарин матоъи он зани солиҳа мебошад.
Аз ин ҳадисҳо маълум мегардад, ки мард бояд занро барои хотири дину ахлоқаш шуда интихоб кунад, зеро, ки мақсад аз ин оиладоршави он аст, ки инсон як наслу оилаи хубе барпо кунад, пас бояд фикр кунад, ки саршавии ин оиларо бояд чи тавр барпо кунад.
Аз ҳаққи фарзанд дар гардани падар ҳамин аст, ки бояд барои фарзандонаш модари хубро интихоб кунад, чуноне, ки яке аз солиҳон ба фарзандонаш мегӯяд:
Эй фарзандонам: ман барои шумо неки кардам пеш аз он, ки ба дунё оед, гуфтанд: чи тавр?, гуфт: барои шумо модари неку солиҳаро интихоб кардам. Барои ҳамин мо бояд дар тамоми корҳои ҳаёти худ суннати ҷаноби расулуллоҳ саллаллоҳу алайҳи ва саллам-ро амали татбиқ кунем то, ки саъодатманд шавем дар дунёву охират.
Аллоҳ таъоло барои ҳар яки мо аҳлу байти поку покдоману ботақво насиб кунад, то, ки барои мо фарзандони солиҳ тарбия кунанд.
Омин.
و الحمد لله رب العالمين.