«Ես չե՛մ հնազանդի այդ որոշման։ Դա դավաճանություն է։ Ո՛չ ոք իրավունք չունի այդպէս վարվելու Հայոց ճակատագրի հետ։ Ես իմ թնդանոթներով այս իսկ րոպեին կմեկնեմ ճակատը՝ մեռնելու։ Ով տղամարդ է եւ հայու արյուն ունի իր երակներում՝ թո՛ղ իմ ետեւից գա»:
1918 թվականի մայիսի 24–ին այսպես է արձագանքում հրետանու 24–ամյա կապիտան Գուրգեն Տեր-Մովսիսյանցը թշնամու դեմ կազմակերպված դիմադրությունը դադարեցնելու մասին զինվորակական ղեկավարության որոշմանը;
Նա լքում է խորհրդակցության սրահը և իր հրետանավորների հետ Դիլիջանից մեկնում Ղարաքիլիսա՝ կռվելու թշնամու դեմ:
Խորհրդակցության մյուս մասնակիցները այլ տարբերակ չունենալով՝ հետևում են նրան:
Ղարաքիլիսայի ճակատամարտը, որում զոհվում է Գուրգենը, նպաստում է Հայաստանի Հանրապ
Иран отправил в Армению несколько грузовиков с гуманитарной помощью
Гуманитарные средства будут переданы в качестве помощи пострадавшим от наводнения в Лорийской и Тавушской областях.