OlisdagI YaQiNiM

​​ ҚУТИРГАН ҚИЗ ҚИСМАТИ Нигора эрта-сахарлаб бобоси учун чой, нон олиб, дала томон йўл олди. Кенг дала, атрофда хеч ким йўқ. Тез-тез юриб борар экан, рўпарасидан чиқиб қолган, кўзлари қизарган, ўртача катталикдаги авчарка итни кўриб тўхтаб қолди. Ит унга қараб ирриларди. Нигора итни хайбатидан ўта олмай, турган ерида туриб қолди. Ит хам жойидан жилмасди. Нигора бир амаллаб итдан ўтиб кетмокчи бўлганди, лекин ит унга ташланиб болдирини тишлаб олди. Нигора қўлидаги сумка билан итни хайдаб, тез тез юриб ўтиб олди. У бобосини олдига етиб бориб, қўлидаги сумкани бобосига бериб, ўзи тезда уйга қайтди. Қайтишида рўпарасидан ит чиқиб қолишидан қўрқган Нигора атрофга аланг-жаланг қилиб қараб қўя

••••━━━❉❉━━━•••• Бир масжидда намоз ўқидим. Намоз ўқиб бўлингач улуғ ёшли киши нигоҳини олдинга қадаб қулоғимга шивирлаб деди: - Аввалги - биринчи сафларга қара! Қарадим - да: - Нима демоқчисиз? - дедим. - Унда бой, обрў - эътиборли, мансабдор бирорта кимсани кўряпсанми? - деди. - Кам, - дедим. - Уларнинг барчаси ё аксари оддий ишчилар: ҳайдовчи, хизматчи, кичик ишчилар, - деди. - Ҳа, шунақа, - дедим. - Аллоҳнинг ҳузурида ҳам ўрнимиз шундай бўлади, - деди ўйга толиб. Сўнг: - Бизга қара, қаердамиз. Тўртинчи, бешинчи сафдамиз. Қиёматда ҳам шунақа бўлади. Аллоҳга қасам, масжидлар мўминнинг аслини, Аллоҳ наздидаги даражасини очади, - деди. Унинг гаплари мени ҳам ҳайратга ҳам даҳшатга

​​17 НАРСА ҚАБР АЗОБИДАН НАЖОТ БЕРАДИ: 1. Ота-онага яхшилик қилиш. 2. Намоз. 3. Рамазон рўзаси. 4. Ҳаж ва умра. 5. Яхшиликка буюриб, ёмонликдан қайтариш. 6. Аллоҳ таолодан қўрқиш. 7. Аллоҳдан умидвор бўлиш. 8. Аллоҳ ҳақида яхши гумонда бўлиш. 9. Доимо таҳоратли юриш. 10. Доимо Аллоҳнинг зикрида юриш. 11. Жунубликдан дарҳол ғусл қилиш. 12. Қариндош-уруғчилик алоқаларини тиклаш (силаи раҳм). 13. Ҳусни хулқ. 14. Гўдаклигида вафот этган фарзанд. 15. Аллоҳдан қўрқиб йиғлаш. 16. «Лаа илааҳа иллаллоҳ»ни кўп айтиш. 17. Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васалламга салавот айтиш. АЛБАТТА ДЎСТЛАРИНГИЗГА ҲАМ УЛАШИНГ!!! T.me/ZIYONUR_KANALI T.me/NuriddinDomla T.me/Shukrullox_qori T.me/QOBILQORII T.me

Jannat va Jahannam darvozalari! Jannat! Jannat lug‘atda – “bog‘” ma’nosini bildiradi. Shar’iy istelohda esa “Alloh taolo o‘zining buyruqlarini bajarib, fazlu marhamatiga sazovor bo‘lgan bandalari uchun tayyorlab qo‘ygan joy – jannat”, deb ataladi. Jannatda Alloh taolo o‘zining solih bandalari uchun ko‘zlar ko‘rmagan, quloqlar eshitmagan noz-ne’matlarni tayyorlab qo‘ygandir. Jannatiylarga beriladigan eng ulug‘ ne’mat Alloh taoloning jamolini ko‘rish hisoblanadi. “Jannatlar sakkiz xil bo‘lib, ularning darvozalari ham sakkiztadir. Jannatlar ushbu xil nomlar bilan nomlangan: 1. Darus salom; 2. Jannat ul-ma’vo; 3. Jannatun na’iym; 4. Jannatul xuld; 5. Jannatul firdavs; 6. Jannatul qaror; 7

ТАҲОРАТДАН КЕЙИН ЗИКР АЙТИШ Анас ибн Молик розияллоҳу анҳудан ривоят қилинади: “Набий соллаллоҳу алайҳи васаллам: “Ким таҳорат олиб: “Ашҳаду ан лаа илаҳа иллаллоҳу ваҳдаҳу лаа шарика лаҳу ва ашҳаду анна Муҳаммадан ъабдуҳу ва расулуҳу”, деб уч марта айтса, унга саккиз жаннат эшиги очилади ва уларнинг қайсинисидан хоҳласа, киради”, дедилар”. ( Абу Шайба ривояти) Маъноси: “Аллоҳ таолодан ўзга маъбуд йўқ”, деб гувоҳлик бераман. У якка-ю-ягона, шериги йўқ Зотдир. Муҳаммад алайҳис-салом Унинг бандаси ва расулидир. Абу Довуддан қилинган ривоятда “Бу сўзларни айтаётганда нигоҳини осмонга қаратсин”, деган жумла қўшилган. Термизийнинг ривоятида эса, қуйидаги жумла қўшилган: “Аллоҳумма-жъалний минат

#ДУО Истиғфор айтинг! Ибн Масъуд розияллоҳу анҳудан ривоят қилинади: Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам: «Кимки: أَسْتَغْفِرُ اللهَ الَّذِي لاَ إِلَهَ إِلاَّ هُوَ الْحَيُّ القَيُّومُ وَأَتُوبُ إِلَيْهِ «Астағфируллоҳаллазий ла илаҳа илла ҳувал ҳаййул қаййум ва атубу илайҳи», деб айтса, (Аллоҳ ҳатто) урушдан қочгандаги гуноҳини ҳам кечириб юборади», дедилар. (Маъноси: Барҳаёт, тирик Аллоҳдан авф этишини сўрайман ва Унга тавба қиламан.) Абу Довуд ва Термизий ривоятлари. Жобир ибн Абдуллоҳ розияллоҳу анҳудан ривоят қилинади: Бир киши Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам ҳузурларига келиб, «Вой гуноҳларим, вой гуноҳларим», деб икки ёки уч марта айтди. Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи

НАМОЗДА ҚИЧҚИРАДИГАН БОЛАКАЙ Масжиднинг имоми айтиб беришича, ўн ёшлар атрофидаги бир болакай бор эди. Жамоат намозини канда қилмас, доим имомнинг орақасида, биринчи сафда бўларди. Имомнинг қироати асносида у қичқирарди. Хоссатан, Фотиҳа сурасининг сўнгида баланд овоз билан: «Амииин» дерди. Унинг бу қилиғидан бошқа намозхонлар малолланар эдилар. Имом ҳар гал насиҳат қилмоқчи бўларди. Аммо у салом берилиши биланоқ, чопип масжиддан чиқиб кетарди. Унга етиб олиш имконсиз бўларди. Бир гал намоз сўнгида салом берибоқ, орқасига қараб болани тутди. Ва: - Нимага бундай иш қиласан? - деб сўради. Болакайнинг жавоби ажойиб бўлди: - Уйимиз масжидга яқин. Отам ҳеч қачон намоз ўқимайдилар. Мен овозим мик