Աշխարհը ես համեմատեցի շախմատի տախտակի հետ... գիշեր ... ցերեկ ... գիշեր ... ցերեկ... իսկ որտե՞ղ են զինվորները... մենք բոլո՞րս... շարժում են , հրում են , նետում են... ու մութ արկղն են լցնում ... հանգստանալու ... Օմար Խայամ Բարի գիշեր
Հետայսու խմբում նոր ֆորմատ կլինի։ Ուրեմն ես կբերեմ նկար առանց մեկնաբանության, դուք կմեկնաբանեք։ Լավագույն մեկնաբանությունը ես նկարի հետ կսարքեմ թեմա։ Կարծում եմ ստեղծագործելու լայն հնարավորություն կլինի ուստի առաջին նկարը ներկայացնում ես ձեր դատին #արի_մեկնաբանենք #Արև #վերնագրիր
Վիրտուալ սերն ու լենինը մի նմանություն ունեն, երբ մեռնում են թաղելու կարիք չկա)))) #Արի_քննարկենք։ Երբևէ սիրահարվել ե՞ք համացանցով։ Կա՞ն, ճանաչում եք զույգեր, որ համացանցն է միավորել։ Ինքներդ ինչպե՞ս եք վերաբերվում վիրտուալ սիրուն։
“Աղաչում եմ,մի եղիր այդպես հարազատ: Եղիր ընդամենը կին, ու ես կկարողանամ մոռանալ քեզ: Եղիր մարդ, ու ես այդքան չեմ կարոտի քեզ… Անձրևը դադարեց: Իսկ դու ինչու՞ ես շարունակվում: Չեմ ու-զու-մ: Հասկանում՞ ես: Լսում՞ ես: Չեմ ու-զու-մ: Էլ չեմ կարող… Միշտ քո Ծուռ: Հ.Գ Լաց լինել եմ ուզում: Կհարբեմ… ” Պ.Սևակ 20.04.1960 Երևան
ԿԱՐԾՈՒՄ ԵՄ
Ես կարծում եմ. երբ խոր վերքից
Մարդ ժպտում է համառությամբ,
Այդ ժպիտը վերջ ի վերջո
Փոխարկվում է ծամածռության...
Ես կարծում եմ. երբ որ ջուրը
Վարարում է, ելնում ափից,
Թույլտըվություն չի վերցընում
Իրեն հսկող նեղ քարափից...
Ես կարծում եմ. պաղն ավելի
Լավ ես զգում ամռան շոգին,
Դողն ավելի լավ ես զգում
Ձմռան բքին...
Հողն ավելի լավ ես զգում
Այն ժամանակ,
Երբ նա հանկարծ տատանվում է
Քո ոտքի տակ...
Պ.Սևակ