...Sen bana, Benim seni gördüğüm yerden, hiç bakmıyorsun..! Ki? Sevgili.... ... Ama gönül işte!!? Hem sevmek gönül işi değilmi, Bu can, Bu Sevdalı yüreğim, Sana gönül koyduysa ben neyleyim, Sevdim işte, Görmesende, Bakmasanda, Bilmesende ben seni güzel sevdim... Neyleyim....!
Hayatın renklerini biz aramalıyız. Hayat hep siyah-beyaz renklerden oluşuyor ve başka renk göremiyorsak, Siyah ve beyazında bir renk olduğunu kabul edip bu iki renkle mutlu olmaya çalışmalıyız. Güzel görme, güzellikler bulma adına çabalarımız olmalı! Değiştiremediğimiz şeyler içinde üzülmemeli ve ruhumuza eziyet etmemeliyiz. Kader defterinde bizim için uygun görülen hayatı; Kabul ederek, Küsmeden, Onunla barışık yaşayarak, Geçmişe hayıflanmadan, Yapamadıklarımızı ve keşkelerimizi bir yana bırakarak, Umudunuzu kaybetmeden, Mevcut hayattan mutluluğu nasıl sağabilirimin hesabının yaparak, Hayat yolunun bundan sonraki kısmında güzellikler de, engellerde olabileceğini düşünerek, Neden ve niçin