inson insonni tushinadi diydi xozirgi insonlar esa faqat tilfonni tushunadi zerikmaslik uchun tilfonga kirib zerikmaylik deb xar xil narsalarga ulanamiz musoirniku tushinsa bular ishlab charchab intirnit olamida ozro charchoq yozdi deb kirar yanayam bilmadim xamma xar xil niyatda kiradi lekin oilasi bor xammasi bor odam zerikib kirib yursa bu juda yoman deb uyleman shu entirnit olamdagi voqialar shu yerda boshlanib shu yerda tugar ekan shuni tushindim shuni aytmoqchimanki umringizni bixuda utkazmang oilangiz quynida bulsangiz xozi xammasi bir kam dunyo kimlar bir muncha nonga zor kimlar esa bir shirin suzga yitimlar ota onaga zor sevganlar esa bir birga zor eng azobli tuygu bu sevgi ekan xic
Boylik, Mexr, Muxabbat va Quvonch
Bir kuni boylik, mehr, muhabbat, quvonch toʻrtalasi oʻzaro jam boʻlib oʻtirsa, quvonch shod boʻlib, “Kim odamlarga zarur? Kim odamlarga bir umrga kerak?” debdi.
Shunda boylik:
- Men odamlarga bir umrga kerakman. Mening oʻrnim birinchi,- debdi.
Muxabbat oʻrnidan turib:
- Men odamlarga baxt olib kelaman. Men odamlarga juda zarurman, demak oʻrnim birinchida,- debdi.
Shu orada quvonch xam sakrab chiqib:
- Men odamlarni shod etaman. Ularning diliga bir umr zavq beraman. Ular meni bir umr orzu qilishadi. Mensiz yashay olmaydi,- debdi.
Bu suxbatni jimgina tinglab oʻtirgan mehrning koʻzlari yoshga toʻlibdi. U ich-ichidan otilib chiqqan dardu faryodni koʻz