ՎԵՐՋԻՆ ՀՆԱՐԱՎՈՐՈՒԹՅՈՒՆ
Ուրբաթ օրը՝ ժամը իննին մոտ, երեք մարդ ենթարկվում էին դաժան մահապատժի, որը ընդունված էր Հռոմեական կայսրությունում: Հռոմեացիները հանցագործներին մահապտժի էին ենթարկում ոչ թե էլեկտրական աթոռի վրա, այլ խաչի: Հանցագործների ձեռքերից և ոտքերից կապում էին խաչաձև տախտակներին, բարձրացնում գետնից վեր և թողնում կախված, որպեսզի շնչահեղձ լինեին ու մեռնեին: Դա դանդաղ և տանջալի մահ էր:
Երեքից երկուսը կողոպտիչներ էին: Նրանք ինչ-որ մեկին կողոպտել էին, բռնվել և այժմ դրա համար հատուցում էին իրենց կյանքով: Եթե նրանք նախապես իմանային, թե իրենց հանցագործության համար ինչ մահով էին մեռնելու, հավանաբար չէին համարձակվի այդ քայլին դիմել: Բայց այժմ արդեն ուշ էր:
Այս երկու կողոպտիչների միջև խաչվա
2-րդ Օրինաց 18:10. Ձեր մէջ չգտնուի իր տղային կամ աղջկան կրակից անցկացնող...Հեթանոսները խրախճանում են, քահանաները հրճվում, ազգը՝ անիծվում։ Եվ կգտնի՞ մի բարեպաշտ քահանա, ով կասի, որ այս ամենը գարշելի է Բարձրյալի համար։ Կգտնվի՞ մի բարեպաշտ ծնող, ով կկանգնի և կասի, որ իր երեխային չի ընծայելու կրակի չաստվածներին։ Սա՞ է մեր քրիստոնեությունը, սա՞ էին քարոզում առաքյալները, սա՞ է նրանց հիմնադրած եկեղեցին։ Եվ նրանք ամենաբարձր մակարդակով փորձում են այս անեծքը մտցնել հասարակության բոլոր շերտերի մեջ՝ նորապսակներից մինչև դպրոցներ և մանկապարտեզներ։