НЕ УЕЗЖАЙТЕ РУССКИЕ. Дорогие русские, Соседы наши лучшие. Куда же вы бежите, С насиженных мест. Зачем вы взгрустнули , А в России лучше ли. Манит товаров изобилие, Или дешевую колбасу есть. Не уезжайте друзья, Женщины и мужья . Не ждет вас Россия, Для кого детей растили. Давайте жить дружно, Это нам всем нужно. Казахстан родиной, Называть не сложно . Казахи с вами браты, Не такие злючие . Мы ведь азиаты , Плохие мысли вас не мучают. Будьте вы уверены, О дне завтрашнем , Открыты все двери, Дружбе на встречу. Не уезжайте русские , С нами ваши Пушкины. Общий язык давай, Находит как наш Абай !!! Стихотворение мой был написан в 1994году когда после развала Союза оста
ЖАКСЫ БОЛ БАЛАМ, ЖАКСЫ БОЛ. Жаксы бол балам жаксы бол, Жаксарып жүрсін жағдайын. Өз халкына силы бол , Жаркырап жүрсін маңдайын. Өзі жаксы адамға, Мың кiсiлiк орын бар. Алға бас кадамда алға, Бакытка барар жолыңда. Таудай талап бергенше, Бармақтай саған бак берсін. Шет елді армандаганша, Туған жерден саған так берсін. Алыстан арбалаганша , Жакыннан дорбала балам. Таудан төмен домалаганша, Өрге өрле өрмеле балам. Әр күнің жарық болсын, Аспаның ашык болсын. Өміріңе ак жол тілеймін , Жас шағын бакытка толсын. Жаксы бол балам жаксы бол , Жаксылыкты кабылда әр дайым, Білім игеріп өнерлі бол балам, Сонда жаркырап жүреді маңдайын!!! Жазған Бигозинов Еркінтөлеу Ағза
КЕУДЕМДЕ МЕНІҢ ЖАЗ ӘНI. Кеудемде менің жаз әнi, Беріп түр ерік сезімге . Тағы да өлең жазамын, Сағынған сені кезімде. Ак жүзін айдай кулпырган, Өзіңсің сулу сункарым. Кеудеме жылу толтырған, Сағындым сені жан жарым. Тағыда өлең жазамын, Тағыда сені сагынам . Суйiктi менің адамым , Кездескен менің бағыма . Өлеңім саған арнаған, Махаббат жыры тағы бар. Сағыныш муны сарғайған, Тумар ғып түйіп тагып ал!!! Жазған Бигозинов Еркінтөлеу Ағзамулы 1992жыл Серебрянск каласы.
ЖІБЕРДІМ УЛДЫ ОТАРҒА. Әк ниетпен жібердім мен улымды , Атқаруға әскерлік міндетін. "Жас аталар " жасап жур ме зулымдык, Көрсеткізбей көзіне күнде күн. Тілеймін мен елімізге береке , Елдің бәрі атайды мені " Ереке " Жібердім мен жалғыз улды әскерге, Оймен ойлап елім үшін " ер етем " Арасында орыстың өскен бала еді , Казакшага сондай шоркак шала еді. Бір Кудайга енді өзін тапсырдым, Куат беріп әк жолына сал енді. Жібердім мен улымды Отарға, Таңы оның шуак шашып атар ма . Сакта Кудай сакта улымды бір өзін, Жауыздықтан жазыксыз каhардан. 5 баланы военкомат шакырган , Бесеуінен екеуі ак келген акылға. Үшеуі әне Ресейде кашып жүр , Оларды ешкім әскерге алмайды жағын
ӘСКЕРГЕ КЕТКЕН УЛЫМА. Корға деп байтақ даламды, Жібердім әскерге баламды. Әскерге кеткен улыма , Көңілім менің алаңды. Көңілді кайтып ортайтам , От болып жанып өртенген. Сенімді кайтып көркейтем , Шок болып жанбай тез сөнген. Сағынып оны ойладым , Жүрегім тулап коймады. Хабарсыз жаткан улымнан, Басканы келмейді ойлағым . Жібердім жалғыз баламды , Корға деп байтақ даламды. Хат жазбай неге жатыр деп, Жүрегім менің алаңды !!! Жазған Бигозинов Еркінтөлеу Ағзамулы 1997жыл 3 тамыз мой стих посвящен сыну ушедшего служить в ряды Вооруженных сил РК 1997году