2-3 марта университетга иш билан бориб, талабалик йиллари эсимга тушди. Зўр давр эди. Ҳар куни қадрдон курсдошлар билан кўришиб, маза қилардик. Ҳозир ҳамма ҳар ерда, ўз ташвиши билан бўлиб кетган. Уларнинг ҳаммасига омад, дунёдан ўтганларига эса обод охират тилайман.
Улетай, улетай, словно птица,
В небесах та свободно кружится
Выше солнца и звезд, выше, только знай:
Никогда я тебя не забуду,
Буду ждать, буду вновь верить в чудо,
-Вот и все,а теперь улетай, улетай...